ittifak etmek

Türkçe

Eylem

ittifak etmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi ittifak eder)

[1] bağlaşıklık kurmak

[2] bağlaşmak

[3] birleşmek

Söyleniş

IPA^(anahtar): ittiˈfac etmec

Heceleme

Heceleme: it‧ti‧fak et‧mek

Karşıt anlamlılar

[1] ittifak etmemek

Türetilmiş kavramlar

[*] ittifak edilmek, ittifak ettirmek

Köken

ittifak etmek