istenç
Türkçe
[düzenle]Söyleniş
[düzenle]Ses (dosya) - Heceleme: is · tenç Çoğul: is · tenç · ler
Ad
[düzenle]istenç (belirtme hâli istenci, çoğulu istençler)
- (ruh bilimi) irade
- Böyle bir değerlendirme, yerel seçimlerin halk istencini daha iyi gösterdiği sonucunu ortaya çıkarır. - M. C. Anday
- (felsefe, ruh bilimi) davranışlarla ilgili tepilerden bir bölümünü tutup ötekileri eyleme dönüştürme gücü, irade
Çeviriler
[düzenle]Kaynakça
[düzenle]- Türk Dil Kurumuna göre "istenç" maddesi