imece

Türkçe

Söyleniş

• IPA: /imeˈd͡ʒe/, çoğulu IPA: /imed͡ʒeˈleɾ/
• Heceleme: i·me·ce

Ad

imece (belirtme hâli imeceyi, çoğulu imeceler)

1. (toplum bilimi) Kırsal topluluklarda köyün zorunlu ve isteğe bağlı işlerinin köylülerce eşit şartlarda emek birliğiyle gerçekleştirilmesi.
2. Birçok kimsenin toplanıp el birliğiyle bir kişinin veya bir topluluğun işini görmesi ve böylece işlerin sıra ile bitirilmesi.
3. Günümüzde el birliği ile yapılan bütün işlere verilen addır.

Çekimleme

imece adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	imece	imeceler
belirtme	imeceyi	imeceleri
yönelme	imeceye	imecelere
bulunma	imecede	imecelerde
ayrılma	imeceden	imecelerden
tamlayan	imecenin	imecelerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	imecem	imecelerim
2. tekil (senin)	imecen	imecelerin
3. tekil (onun)	imecesi	imeceleri
1. çoğul (bizim)	imecemiz	imecelerimiz
2. çoğul (sizin)	imeceniz	imeceleriniz
3. çoğul (onların)	imecesi imeceleri

Eş anlamlılar

• yardımlaşma

Atasözleri

• İmece günü bulutlu, görmeyene ne mutlu

Çeviriler

emek birliğiyle gerçekleştirme

• Azerice: iməcilik (az)

• Tatarca: ömä (tt)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "imece"