imece
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[düzenle]
Söyleniş[düzenle]
Ad[düzenle]
imece (belirtme hâli imeceyi, çoğulu imeceler)
- (toplum bilimi) Kırsal topluluklarda köyün zorunlu ve isteğe bağlı işlerinin köylülerce eşit şartlarda emek birliğiyle gerçekleştirilmesi.
- Birçok kimsenin toplanıp el birliğiyle bir kişinin veya bir topluluğun işini görmesi ve böylece işlerin sıra ile bitirilmesi.
- Günümüzde el birliği ile yapılan bütün işlere verilen addır.
Çekimleme[düzenle]
imece adının çekimi
| tekil | çoğul | |
|---|---|---|
| yalın | imece | imeceler |
| belirtme | imeceyi | imeceleri |
| yönelme | imeceye | imecelere |
| bulunma | imecede | imecelerde |
| ayrılma | imeceden | imecelerden |
| tamlayan | imecenin | imecelerin |
| iyelik | ||
| tekil | çoğul | |
| 1. tekil (benim) | imecem | imecelerim |
| 2. tekil (senin) | imecen | imecelerin |
| 3. tekil (onun) | imecesi | imeceleri |
| 1. çoğul (bizim) | imecemiz | imecelerimiz |
| 2. çoğul (sizin) | imeceniz | imeceleriniz |
| 3. çoğul (onların) | imecesi imeceleri | |
Eş anlamlılar[düzenle]
Atasözleri[düzenle]
Çeviriler[düzenle]
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumu: "imece"
