icmâ

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi اجماع‎, Arapça إجْمَاع‎ (ʾicmāʿ).

Söyleniş

IPA^(anahtar): /id͡ʒ.ˈmaː/
Heceleme: ic‧mâ

Ad

icmâ (belirtme hâli icmâyı, çoğulu icmâlar), sahiplik şekli icmâ -sı

Toplama
(Ehl-i Sünnet) Herhangi bir çağ veya dönemde yaşamış İslâm âlimi ve müctehidlerin Kur'an, sünnet ve bâzı mezheplere göre kıyâsın delillerine dayanarak şeri'atın konuları hakkında hüküm vermeleri veya benzer diğer hükümler arasında birleşmeleri.

Çekimleme

icmâ adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		icmâ	icmâlar
belirtme		icmâyı	icmâları
yönelme		icmâya	icmâlara
bulunma		icmâda	icmâlarda
ayrılma		icmâdan	icmâlardan
tamlayan		icmânın	icmâların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	icmâm	icmâlarım
	belirtme	icmâmı	icmâlarımı
	yönelme	icmâma	icmâlarıma
	bulunma	icmâmda	icmâlarımda
	ayrılma	icmâmdan	icmâlarımdan
	tamlayan	icmâmın	icmâlarımın
2. tekil	yalın	icmân	icmâların
	belirtme	icmânı	icmâlarını
	yönelme	icmâna	icmâlarına
	bulunma	icmânda	icmâlarında
	ayrılma	icmândan	icmâlarından
	tamlayan	icmânın	icmâlarının
3. tekil	yalın	icmâsı	icmâları
	belirtme	icmâsını	icmâlarını
	yönelme	icmâsına	icmâlarına
	bulunma	icmâsında	icmâlarında
	ayrılma	icmâsından	icmâlarından
	tamlayan	icmâsının	icmâlarının
1. çoğul	yalın	icmâmız	icmâlarımız
	belirtme	icmâmızı	icmâlarımızı
	yönelme	icmâmıza	icmâlarımıza
	bulunma	icmâmızda	icmâlarımızda
	ayrılma	icmâmızdan	icmâlarımızdan
	tamlayan	icmâmızın	icmâlarımızın
2. çoğul	yalın	icmânız	icmâlarınız
	belirtme	icmânızı	icmâlarınızı
	yönelme	icmânıza	icmâlarınıza
	bulunma	icmânızda	icmâlarınızda
	ayrılma	icmânızdan	icmâlarınızdan
	tamlayan	icmânızın	icmâlarınızın
3. çoğul	yalın	icmâsı	icmâları
	belirtme	icmâsını	icmâlarını
	yönelme	icmâsına	icmâlarına
	bulunma	icmâsında	icmâlarında
	ayrılma	icmâsından	icmâlarından
	tamlayan	icmâsının	icmâlarının