ibre
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[düzenle]
Köken[düzenle]
Osmanlı Türkçesi ابره (ibre), Arapça إِبْرَة (ʾibra, “iğne”)
Ad[düzenle]
ibre (belirtme hâli ibreyi, çoğulu ibreler)
- (ölçü aletleri) ölçü aletlerinde miktar, derece belirten iğne
Çekimleme[düzenle]
ibre adının çekimi
| tekil | çoğul | |
|---|---|---|
| yalın | ibre | ibreler |
| belirtme | ibreyi | ibreleri |
| yönelme | ibreye | ibrelere |
| bulunma | ibrede | ibrelerde |
| ayrılma | ibreden | ibrelerden |
| tamlayan | ibrenin | ibrelerin |
| iyelik | ||
| tekil | çoğul | |
| 1. tekil (benim) | ibrem | ibrelerim |
| 2. tekil (senin) | ibren | ibrelerin |
| 3. tekil (onun) | ibresi | ibreleri |
| 1. çoğul (bizim) | ibremiz | ibrelerimiz |
| 2. çoğul (sizin) | ibreniz | ibreleriniz |
| 3. çoğul (onların) | ibresi ibreleri | |
Çeviriler[düzenle]
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumu: "ibre"