hususiyet

Türkçe

Söyleniş

IPA^(anahtar): husu:siˈjet, husu:sijetˈleɾ

Heceleme

Heceleme: hu‧su:‧si‧yet

Ad

hususiyet (belirtme hâli hususiyeti, çoğulu hususiyetler)

1. özellik

   Zaten insanın en büyük hususiyeti, içinde bulunduğu hâlden kurtulma arzusudur. - A. M. Dranas

2. ileri derecede tanışıklık, ahbaplık, yakınlık

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: Eigenheit (de) d
• Arapça: خصوصية‎ (ar) d
• Fince: ominaisuus (fi)
• İngilizce: property (en)
• Kürtçe: taybetî (ku), gevvşenî (ku), taybetmendî (ku), xusûsiyet (ku)

Karşıt anlamlılar

• umumiyet

Türetilmiş kavramlar

• hususiyetçe, hususiyetçi, hususiyetçik, hususiyetken, hususiyetle, hususiyetli, hususiyetse, hususiyetsiz

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "hususiyet" maddesi