haydut

Türkçe

Köken

Ad

haydut (belirtme hâli haydudu, çoğulu haydutlar)

(hukuk) silâhlı soygun yapan kimse, eşkıya, şaki
Her insan öldüren, serseri, haydut olmaz. - Aka Gündüz

Çekimleme

haydut adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		haydut	haydutlar
belirtme		haydudu	haydutları
yönelme		hayduda	haydutlara
bulunma		haydutta	haydutlarda
ayrılma		hayduttan	haydutlardan
tamlayan		haydudun	haydutların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	haydudum	haydutlarım
	belirtme	haydudumu	haydutlarımı
	yönelme	hayduduma	haydutlarıma
	bulunma	haydudumda	haydutlarımda
	ayrılma	haydudumdan	haydutlarımdan
	tamlayan	haydudumun	haydutlarımın
2. tekil	yalın	haydudun	haydutların
	belirtme	haydudunu	haydutlarını
	yönelme	hayduduna	haydutlarına
	bulunma	haydudunda	haydutlarında
	ayrılma	haydudundan	haydutlarından
	tamlayan	haydudunun	haydutlarının
3. tekil	yalın	haydudu	haydutları
	belirtme	haydudunu	haydutlarını
	yönelme	hayduduna	haydutlarına
	bulunma	haydudunda	haydutlarında
	ayrılma	haydudundan	haydutlarından
	tamlayan	haydudunun	haydutlarının
1. çoğul	yalın	haydudumuz	haydutlarımız
	belirtme	haydudumuzu	haydutlarımızı
	yönelme	haydudumuza	haydutlarımıza
	bulunma	haydudumuzda	haydutlarımızda
	ayrılma	haydudumuzdan	haydutlarımızdan
	tamlayan	haydudumuzun	haydutlarımızın
2. çoğul	yalın	haydudunuz	haydutlarınız
	belirtme	haydudunuzu	haydutlarınızı
	yönelme	haydudunuza	haydutlarınıza
	bulunma	haydudunuzda	haydutlarınızda
	ayrılma	haydudunuzdan	haydutlarınızdan
	tamlayan	haydudunuzun	haydutlarınızın
3. çoğul	yalın	haydudu	haydutları
	belirtme	haydudunu	haydutlarını
	yönelme	hayduduna	haydutlarına
	bulunma	haydudunda	haydutlarında
	ayrılma	haydudundan	haydutlarından
	tamlayan	haydudunun	haydutlarının

Çeviriler

silahlı soygun yapan kimse

Azerice: haydut (az), quldur (az)
İngilizce: robber (en)
Gagavuzca: haydut (gag)

Kaynakça

Türk Dil Kurumuna göre "haydut" maddesi

Azerice

Ad

haydut

haydut

Gagavuzca

Köken

Sırp-Hırvatça hajduk

Ad

haydut

haydut

Kaynakça

Etymological Dictionaries - Andras Rajki