gez
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[düzenle]
Ad[düzenle]
gez (belirtme hâli gezi, çoğulu gezler)
- [1] Okun, kirişe geçen ucundaki kertik
- [2] Tüfek, tabanca gibi ateşli silâhlarda namlunun gerisinde bulunan ve nişan alırken arpacıkla birlikte göz ile hedef arasında aynı doğru üzerine getirilen kertik
Köken[düzenle]
- [1] Farsça
Çağatayca[düzenle]
Ad[düzenle]
- [1] Kerre, defa mertebe, ip, arşın, endaze, dört karış
Kaynakça[düzenle]
- KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.
Kaynakça[düzenle]
- Türk Dil Kurumu: "gez"