gez

Türkçe

Ad

gez (belirtme hâli gezi, çoğulu gezler)

[1] Okun, kirişe geçen ucundaki kertik

[2] Tüfek, tabanca gibi ateşli silâhlarda namlunun gerisinde bulunan ve nişan alırken arpacıkla birlikte göz ile hedef arasında aynı doğru üzerine getirilen kertik

Köken

[1] Farsça

Çağatayca

Ad

[1] Kerre, defa mertebe, ip, arşın, endaze, dört karış

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "gez"