gebe

Türkçe

Ön ad

[1] karnında yavru bulunan (kadın veya hayvan), yüklü, hamile, aylı

[2] içinde oğulcuk veya dölüt bulunan (döl yatağı)

[3] bir birikim sonucu ortaya çıkması beklenen (durum veya olaylar)

Köken

[1] Türkçe

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "gebe"

Atasözleri

[1] Gizlide gebe kalan aşikarede doğurur

Türk lehçeleri

• Azerice: hamilə (az)
• Çekçe: těhotná (cs) d