fıstık

Türkçe

Ad

[1] botanik bakımdan birbiriyle ilgisi olmayan çeşitli bitkilerin çerez olarak yenen meyvelerine verilen ad.

[2] (renkler) Yeşilin bir tonu.

Heceleme

Heceleme: fıs·tık

Türk lehçeleri

• Azerice: fıstıq (az)
• Eski Türkçe: şekirtük (tr)

Üst kavramlar

[1] yemiş

Alt kavramlar

[1] Antep fıstığı, çam fıstığı, Hint fıstığı, kaju fıstığı, Şam fıstığı, yer fıstığı

Sözcük birliktelikleri

[1] fındık fıstık

Türetilmiş kavramlar

[1] fıstıkça, fıstıkçı, fıstıkçık, fıstıkken, fıstıkla, fıstıklı, fıstıksa, fıstıksı, fıstıksız

Köken

Arapça فُسْتُقٌ‏ (fustuq(un))

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "fıstık"
• Vikipedi maddesi fıstık

Gagavuzca

Ad

[1] koni

Köken

[1] Arapça

Çeviriler

• İngilizce: cone (en)

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki