ergen
Türkçe
[düzenle]Ön ad
[düzenle]ergen (karşılaştırma daha ergen, üstünlük en ergen)
- döl verebilecek duruma gelmiş olan, erin, yeni yetme, akil baliğ, baliğ
- bekâr
Çeviriler
[düzenle]Kaynakça
[düzenle]- Türk Dil Kurumuna göre "ergen" maddesi
Atasözleri
[düzenle]Gagavuzca
[düzenle]Ad
[düzenle]ergen
- ergen, delikanlı
Köken
[düzenle]- Eski Türkçe jer
Kaynakça
[düzenle]- Etymological Dictionaries - Andras Rajki
Kaynakça
[düzenle]- Türk Dil Kurumuna göre "ergen" maddesi