enîse

Vikisözlük sitesinden
Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Osmanlı Türkçesi[değiştir]

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

[değiştir]

  1. (Üns. den): Dost, arkadaş, ünsiyet edilmiş olan. Alışılmış, kendisi ile ülfet edilmiş olan. Sevgili.

Sulu ve ağaçlı yerlerde bulunan ve sesi gayet hoş bir kuş. Çeşitli nağmelerde öter, kâh deve gibi kükrer ve at gibi kişner; insana alışır. Yaban horozu.

  1. (Enise): Ateş, nar, od.
  2. Donmuş, pekişmiş şey.

Köken[değiştir]

Farsça

Eş anlamlılar[değiştir]