eşme

Ayrıca bakınız: Eşme, esme

Türkçe

Ad

eşme (belirtme hâli eşmeyi, çoğulu eşmeler)

1. eşmek eyleminin mastarı
   1. Eşmek işi.
2. (halk ağzı) (Havza ağzı) Kaynak, pınar.

Çekimleme

eşme adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	eşme	eşmeler
belirtme	eşmeyi	eşmeleri
yönelme	eşmeye	eşmelere
bulunma	eşmede	eşmelerde
ayrılma	eşmeden	eşmelerden
tamlayan	eşmenin	eşmelerin

iyelik ekleriyle

1. tekil (benim)	tekil	çoğul
yalın	eşmem	eşmelerim
belirtme	eşmemi	eşmelerimi
yönelme	eşmeme	eşmelerime
bulunma	eşmemde	eşmelerimde
ayrılma	eşmemden	eşmelerimden
tamlayan	eşmemin	eşmelerimin
2. tekil (senin)	tekil	çoğul
yalın	eşmen	eşmelerin
belirtme	eşmeni	eşmelerini
yönelme	eşmene	eşmelerine
bulunma	eşmende	eşmelerinde
ayrılma	eşmenden	eşmelerinden
tamlayan	eşmenin	eşmelerinin
3. tekil (onun)	tekil	çoğul
yalın	eşmesi	eşmeleri
belirtme	eşmesini	eşmelerini
yönelme	eşmesine	eşmelerine
bulunma	eşmesinde	eşmelerinde
ayrılma	eşmesinden	eşmelerinden
tamlayan	eşmesinin	eşmelerinin
1. çoğul (bizim)	tekil	çoğul
yalın	eşmemiz	eşmelerimiz
belirtme	eşmemizi	eşmelerimizi
yönelme	eşmemize	eşmelerimize
bulunma	eşmemizde	eşmelerimizde
ayrılma	eşmemizden	eşmelerimizden
tamlayan	eşmemizin	eşmelerimizin
2. çoğul (sizin)	tekil	çoğul
yalın	eşmeniz	eşmeleriniz
belirtme	eşmenizi	eşmelerinizi
yönelme	eşmenize	eşmelerinize
bulunma	eşmenizde	eşmelerinizde
ayrılma	eşmenizden	eşmelerinizden
tamlayan	eşmenizin	eşmelerinizin
3. çoğul (onların)	tekil	çoğul
yalın	eşmesi eşmeleri	eşmeleri
belirtme	eşmesini eşmelerini	eşmelerini
yönelme	eşmesine eşmelerine	eşmelerine
bulunma	eşmesinde eşmelerinde	eşmelerinde
ayrılma	eşmesinden eşmelerinden	eşmelerinden
tamlayan	eşmesinin eşmelerinin	eşmelerinin

Eylem

eşme

1. eşmek sözcüğünün ikinci tekil şahıs emir kipi olumsuz çekimi

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "eşme" maddesi