decent

İngilizce

Köken

Orta Fransızca décent sözcüğünden devralındı veya kaynağı Latince decēns sözcüğünden devralındı, decet (“münasip veya uygun”) kelimesinin sıfat-fiili, o da Ana Hint-Avrupa dili *deḱ- (“almak, kabul etmek, münasip olmak, selâmlamak”) sözcüğünden devralındı (δοκέω (dokéō, “düşünüyorum, görünüyorum”), δέχομαι (dékhomai, “kabul ediyorum”) ile soydaş; दशस्यति (daśasyáti, “şeref gösterir, merhametlidir”), दाशति (dāśati, “adaklar sunar, bahşeder”) kelimelerinin soydaşı). ‘Kibar, hoş’ mânâsı 1902'den beri kullanılmaktadır.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈdiːsənt/ (Yüksek İngiliz İngilizcesi)

• ses (ABD)

  (dosya)

  (Yüksek Amerika Birleşik Devletleri İngilizcesi)

Ön ad

decent (karşılaştırma more decent, üstünlük most decent)

1. ahlaklı
2. hoş
3. kibar
4. münasip