bitişik

Türkçe

Ad

bitişik (belirtme hâli bitişiği, çoğulu bitişikler) bitişik (belirtme hâli bitişiği, çoğulu bitişikler) bitişik -ği

[1] komşu olan, yandaki

Heceleme

bi·ti·şik

Örnekler

[1] "bitişikteki kadın,..."

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "bitişik"

Ön ad

bitişik (karşılaştırma daha bitişik, üstünlük en bitişik)

[1] birbirine dokunacak kadar yakınlaşmış veya yan yana olan

[2] yandaki

Örnekler

[2] "bitişik odadaki kadın,..."

Çeviriler

• Almanca: anliegend (de), angrenzend (de), benachbart (de), zusammenhängend (de)
• Fince: kiinnittyvä (fi)
• İngilizce: adjacent (en), contiguous (en)