birleşik sözcük

Vikisözlük sitesinden

Türkçe[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • IPA(anahtar): biɾleˈʃic søzd͡ʒyc, çoğulu IPA(anahtar): biɾleˈʃic søzd͡ʒycˈleɾ
  • Heceleme: bir‧le‧şik söz‧cük

Köken[değiştir]

birleşik + sözcük

[değiştir]

birleşik sözcük (belirtme hâli birleşik sözcüğü, çoğulu birleşik sözcükler)

  1. (dil bilimi) ses düşmesi, ses türemesi, sözcük türünün değişmesi, üzerindeki ekin görevini kaybetmesi veya anlam kayması dolayısıyla aralarına ek girmeyerek kalıplaşmış iki veya daha çok sözcükten meydana gelen sözcük.

Çekimleme[değiştir]

Eş anlamlılar[değiştir]

Üst kavramlar[değiştir]

Karşıt anlamlılar[değiştir]

Çeviriler[değiştir]