bini

Türkçe

Ad (çekim)

Anlamlar

[1] bin kelimesinin belirtme hâli — 3. tekil şahıs sahiplik şekli

Söyleniş

/binˈni/

Heceleme

bi·ni

Köken

(Türkçe) bin + -i

Ad

Durum	Tekil	Çoğul
Yalın	bini	biniler
Belirtme (-i)	biniyi	binileri
Yönelme (-e)	biniye	binilere
Bulunma (-de)	binide	binilerde
Çıkma (-den)	biniden	binilerden
Tamlayan	bininin	binilerin

bini -si

Anlamlar

[1] (halk ağzı) Binme işi

[2] (halk ağzı) Dolap, kapı gibi şeylerin kanatları kapandığında kalan, aralığı örtebilmek için bu kanatların kenarına çakılan çıta

Söyleniş

/binˈni/, çoğulu /binniˈłeɾ/

Heceleme

bi·ni, çoğulu bi·ni·ler

Atasözleri

Biri bilmeyen bini hiç bilmez

Dağdaki kekliğin bini bir paraya

Deyimler

kırdığı ceviz bini aştı

Köken

(Türkçe)

Kaynaklar

• Türk Dil Kurumu: "bini"