bedihî

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi بدیهی‎, o da Arapça بَدِيهِيّ‎ (bedīhiyy) kelimelerinden gelmektedir.

Ön ad

bedihî (karşılaştırma daha bedihî, üstünlük en bedihî)

[1] isbat gerektirmeyecek kadar açık, delile ihtiyaç bırakmıyacak açıklıkta, besbelli, apaçık