başbey
Türkçe[değiştir]
[baş'·bu:]
Köken[değiştir]
Ad[değiştir]
başbey (belirtme hâli başbeyi, çoğulu başbeyler)
- (tarih, askeriye) eski Türklerde baş, başkan, komutan
- Osmanlı İmparatorluğunda savaş zamanı başka birliklerden ayrılıp bir araya getirilerek oluşturulan birliğin veya milis güçlerinin komutanı
Eş anlamlılar[değiştir]
- [1] (arkaik) başbuğ
Çekimleme[değiştir]
başbey adının çekimi
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "başbey" maddesi