bağım

Türkçe

Köken 1

Ad

bağım (belirtme hâli bağımı, çoğulu bağımlar)

1. bir şeyin veya bir kişinin gücü ve etkisi altında bulunma durumu, bağın, iksa

Çekimleme

bağım adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		bağım	bağımlar
belirtme		bağımı	bağımları
yönelme		bağıma	bağımlara
bulunma		bağımda	bağımlarda
ayrılma		bağımdan	bağımlardan
tamlayan		bağımın	bağımların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	bağımım	bağımlarım
	belirtme	bağımımı	bağımlarımı
	yönelme	bağımıma	bağımlarıma
	bulunma	bağımımda	bağımlarımda
	ayrılma	bağımımdan	bağımlarımdan
	tamlayan	bağımımın	bağımlarımın
2. tekil	yalın	bağımın	bağımların
	belirtme	bağımını	bağımlarını
	yönelme	bağımına	bağımlarına
	bulunma	bağımında	bağımlarında
	ayrılma	bağımından	bağımlarından
	tamlayan	bağımının	bağımlarının
3. tekil	yalın	bağımı	bağımları
	belirtme	bağımını	bağımlarını
	yönelme	bağımına	bağımlarına
	bulunma	bağımında	bağımlarında
	ayrılma	bağımından	bağımlarından
	tamlayan	bağımının	bağımlarının
1. çoğul	yalın	bağımımız	bağımlarımız
	belirtme	bağımımızı	bağımlarımızı
	yönelme	bağımımıza	bağımlarımıza
	bulunma	bağımımızda	bağımlarımızda
	ayrılma	bağımımızdan	bağımlarımızdan
	tamlayan	bağımımızın	bağımlarımızın
2. çoğul	yalın	bağımınız	bağımlarınız
	belirtme	bağımınızı	bağımlarınızı
	yönelme	bağımınıza	bağımlarınıza
	bulunma	bağımınızda	bağımlarınızda
	ayrılma	bağımınızdan	bağımlarınızdan
	tamlayan	bağımınızın	bağımlarınızın
3. çoğul	yalın	bağımı	bağımları
	belirtme	bağımını	bağımlarını
	yönelme	bağımına	bağımlarına
	bulunma	bağımında	bağımlarında
	ayrılma	bağımından	bağımlarından
	tamlayan	bağımının	bağımlarının

Çeviriler

çeviriler

• Fince: riippuvuus (fi)
• İngilizce: dependence (en)
• Rusça:

зависимость (ru) (zavisimostʹ)

Köken 2

bağ + -ım

Ad

bağım

1. bağ (ad) sözcüğünün birinci tekil şahıs iyelik tekil çekimi

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "bağım" maddesi