ayın

Ayrıca bakınız: Ay'ın

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /a.ˈjɯn/
• Heceleme: a‧yın

Köken 1

(ay): ay + -ın

(ayı): ayı + -n

Ad

ayın (ayın)

1. ay (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. tamlayan tekil
   2. ikinci tekil şahıs iyelik tekil
2. ayı (ad) sözcüğünün ikinci tekil şahıs iyelik tekil çekimi

Köken 2

Osmanlı Türkçesi ع‎, Arapça ع‎ (ʿ).

Ad

ayın (belirtme hâli ayını, çoğulu ayınlar)

1. Arap alfabesinde on sekizinci harf
2. Osmanlı alfabesinde yirmi birinci harf

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "ayın" maddesi