akil
Türkçe
[düzenle]Köken
[düzenle]Osmanlı Türkçesi عاقل (akil) sözcüğünden devralındı, Arapça عَاقِل (ʿāḳil) sözcüğünden.
Söyleniş
[düzenle]- Heceleme: a‧kil
Ön ad
[düzenle]akil (karşılaştırma daha akil, üstünlük en akil)
- (eskimiş) Akıllı.
- Ne akilem ne divane / Gel gör beni aşk n'eyledi — Yunus Emre
Çeviriler
[düzenle]akıllı — bakınız akıllı
Kaynakça
[düzenle]- Türk Dil Kurumuna göre "akil" maddesi