adamın

Türkçe

Köken

(ada): ada + -mın

(adam): adam + -ın

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /a.da.ˈmɯn/
• Heceleme: a‧da‧mın

Ad

adamın

1. ada (ad) sözcüğünün birinci tekil şahıs tamlayan tekil çekimi
2. adam (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. tamlayan tekil
   2. ikinci tekil şahıs iyelik tekil