acın

Ayrıca bakınız: açın

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): [ɑ.ˈd͡ʒɯn]
• Heceleme: a‧cın

Ad

acın

1. acı (ad) sözcüğünün ikinci tekil şahıs iyelik tekil çekimi

Köken

acı + -n

Ad

acın (belirtme hâli acını, çoğulu acınlar)

1. (halk ağzı) Aç olarak, açlıkla, açlıktan.

Eylem

acın

1. acınmak (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci tekil şahıs olumlu çekimi