abus

Başka anlamlar veya farklı yazılışlar için bakınız: abuş

Türkçe

Ön ad

Anlamlar

[1] somurtkan

[2] çatık, asık

Abus çehreli bir adamın ne namazı ne niyazı ne zekâtı ne orucu makbuldür. - Ö. Seyfettin

[3] garip, acayip, bilinmeyen, vasfı

Genç, esmer kız tahayyül ediyor, zihninde müphem hayallere karışan abus suallere cevap veremiyordu. - Ö. Seyfettin

Köken

(Arapça) abüs < عبس ^(ar) abasa (kaş çattı, surat astı)

Kaynaklar

• Türk Dil Kurumu: "abus"

Türk Dilleri

     

{{fullurl:Şablon:{{{3}}}|action=edit}}

Çeviriler

     

{{fullurl:Şablon:{{{3}}}|action=edit}}

Fince: [1] tuimailmeinen (fi), juro (fi), nyrpeä (fi)