Gül
Türkçe
[değiştir]Köken
[değiştir]- Osmanlı Türkçesi گل (gül), Farsça گل (gol).
Söyleniş
[değiştir]Özel ad
[değiştir]Gül (belirtme hâli Gül'ü)
- Bir kız ismi.
- Bir soyadı.
Çekimleme
[değiştir]Gül adının çekimi
| tekil | çoğul | ||
|---|---|---|---|
| yalın | Gül | — | |
| belirtme | Gül'ü | — | |
| yönelme | Gül'e | — | |
| bulunma | Gül'de | — | |
| ayrılma | Gül'den | — | |
| tamlayan | Gül'ün | — | |
| iyelik | |||
| tekil | çoğul | ||
| 1. tekil | yalın | Gül'üm | — |
| belirtme | Gül'ümü | — | |
| yönelme | Gül'üme | — | |
| bulunma | Gül'ümde | — | |
| ayrılma | Gül'ümden | — | |
| tamlayan | Gül'ümün | — | |
| 2. tekil | yalın | Gül'ün | — |
| belirtme | Gül'ünü | — | |
| yönelme | Gül'üne | — | |
| bulunma | Gül'ünde | — | |
| ayrılma | Gül'ünden | — | |
| tamlayan | Gül'ünün | — | |
| 3. tekil | yalın | Gül'ü | — |
| belirtme | Gül'üyü | — | |
| yönelme | Gül'üye | — | |
| bulunma | Gül'üde | — | |
| ayrılma | Gül'üden | — | |
| tamlayan | Gül'ünün | — | |
| 1. çoğul | yalın | Gül'ümüz | — |
| belirtme | Gül'ümüzü | — | |
| yönelme | Gül'ümüze | — | |
| bulunma | Gül'ümüzde | — | |
| ayrılma | Gül'ümüzden | — | |
| tamlayan | Gül'ümüzün | — | |
| 2. çoğul | yalın | Gül'ünüz | — |
| belirtme | Gül'ünüzü | — | |
| yönelme | Gül'ünüze | — | |
| bulunma | Gül'ünüzde | — | |
| ayrılma | Gül'ünüzden | — | |
| tamlayan | Gül'ünüzün | — | |
| 3. çoğul | yalın | Gül'ü — | |
| belirtme | Gül'üyü — | ||
| yönelme | Gül'üye — | ||
| bulunma | Gül'üde — | ||
| ayrılma | Gül'üden — | ||
| tamlayan | Gül'ünün — | ||
Türetilmiş kavramlar
[değiştir]- Gül'ce, Gül'ken, Gül'le, Gül'se, Gülcü, Gülcük, Güllü, Gülsüz
- (kız ismi): Ayşegül, Aygül, Bingül, Birgül, Ergül, Goncagül, Gülcan, Gülay, Gülayşe, Gülbahar, Gülben, Gülbin, Gülbeyaz, Gülcü, Gülderen, Gülfam, Güler, Gülhane, Gülhanım, Güllü, Gülo, Gülseren, Gülşen, Gülsüm, Gültekin, Songül, Şengül, Tekgül
- (soyadı): Akgül, Karagül, Penbegül, Sarıgül