Evladı ben doğurdum, ama gönlünü ben doğurmadım

Vikisözlük sitesinden

Türkçe[değiştir]

Atasözü[değiştir]

Evladı ben doğurdum, ama gönlünü ben doğurmadım Evladı ben doğurdum, ama gönlünü ben doğurmadım

[1] İnsanın çocuğu kendisinin bir parçasıdır. Birçok özellikleri onunkine benzer. Yalnız gönlü vehuyu benzemeyebilir. Bir kimse evladına emredip birçok şeyler yaptırır; ancak gönlüne sözgeçiremez.

Kaynakça[değiştir]

  • Aksoy, Ömer Asım (1995). Atasözleri ve Deyimler Sözlüğü 2 Deyimler Sözlüğü. İstanbul: İnkılâp Kitabevi. ISBN 975-10-0128-5.