Bayram

Ayrıca bakınız: bayram

Türkçe

Köken

Eski Türkçe bayımak/baymak (varlıklı, mutlu, üstün ve etkili olmak anlamında) < bay (varlıklı, üstün, etkili).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /baj.ˈɾam/

• Bayram

  (dosya)

• Heceleme: Bay‧ram

Özel ad

Bayram (belirtme hâli Bayram'ı)

1. bayram, neşe ve sevinç günü mânâsında bir erkek ismi.
2. (köyler) Ankara ili Ayaş ilçesine bağlı köy

Çekimleme

Bayram adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		Bayram	—
belirtme		Bayram'ı	—
yönelme		Bayram'a	—
bulunma		Bayram'da	—
ayrılma		Bayram'dan	—
tamlayan		Bayram'ın	—
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	Bayram'ım	—
	belirtme	Bayram'ımı	—
	yönelme	Bayram'ıma	—
	bulunma	Bayram'ımda	—
	ayrılma	Bayram'ımdan	—
	tamlayan	Bayram'ımın	—
2. tekil	yalın	Bayram'ın	—
	belirtme	Bayram'ını	—
	yönelme	Bayram'ına	—
	bulunma	Bayram'ında	—
	ayrılma	Bayram'ından	—
	tamlayan	Bayram'ının	—
3. tekil	yalın	Bayram'ı	—
	belirtme	Bayram'ını	—
	yönelme	Bayram'ına	—
	bulunma	Bayram'ında	—
	ayrılma	Bayram'ından	—
	tamlayan	Bayram'ının	—
1. çoğul	yalın	Bayram'ımız	—
	belirtme	Bayram'ımızı	—
	yönelme	Bayram'ımıza	—
	bulunma	Bayram'ımızda	—
	ayrılma	Bayram'ımızdan	—
	tamlayan	Bayram'ımızın	—
2. çoğul	yalın	Bayram'ınız	—
	belirtme	Bayram'ınızı	—
	yönelme	Bayram'ınıza	—
	bulunma	Bayram'ınızda	—
	ayrılma	Bayram'ınızdan	—
	tamlayan	Bayram'ınızın	—
3. çoğul	yalın	Bayram'ı	—
	belirtme	Bayram'ını	—
	yönelme	Bayram'ına	—
	bulunma	Bayram'ında	—
	ayrılma	Bayram'ından	—
	tamlayan	Bayram'ının	—

Türetilmiş kavramlar

• Bayram'ca, Bayram'ken, Bayram'la, Bayram'sa, Bayramcı, Bayramcık, Bayramlı, Bayramsız

Kaynakça

• Vikipedi'de Bayram, Ayaş