𐱃

Eski Türkçe

Köken 1

Süryanice ܛ‎ (“tı”) harfinden türetilmiştir.

Harf

𐱃 (t¹)

1. Eski Türkçe yazı sisteminde kalın ünlülü sözcüklerde /t/ sesi için kullanılan bir damga.

Köken 2

Ana Türkçe *at sözcüğünden devralındı. Çuvaşça ут (ut), Halaçça hat, Türkçe at, Özbekçe ot, Başkurtça ат (at) ve Yakutça ат (at) sözcükleri ile eş asıllıdır.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ɑt/
• Heceleme: at

Ad

𐱃 (at)

1. (hayvanlar, atgiller) at
   • MS 9. yy., Irk Bitig, Kehanet 19:

     𐰀𐰴:𐱃:𐰴𐰺𐰽𐰽𐰃𐰣:𐰇𐰲:𐰉𐰆𐰞𐰆𐰍𐱃𐰀:𐱃𐰞𐰆𐰞𐰀𐰯𐰣:𐰍𐰣𐰴𐰀:𐰇𐱅𐰇𐰏𐰚𐰀:𐰃𐰑𐰢𐰃𐰾:𐱅𐰃𐰼

     āq:at:qaršïsïn:üč:boluɣta:talulapan:aɣïnqa:ötügke:ïdmïš:tér

     Beyaz at rakibini üç şekilde seçerek, dua etmek için salağa göndermiş der.

Kaynakça

• Clauson, Gerard (1972). An Etymological Dictionary of pre-thirteenth-century Turkish (İngilizce), sayfalar 33, Oxford: Clarendon Press. ISBN 9634812686.

• Tekin, Talât (1968). A Grammar of Orkhon Turkic (İngilizce), sayfa 304, Bloomington: Indiana University. ISBN 9789757981190.

• Tekin, Talât (1993). Irk Bitig: The Book of Omens (İngilizce), sayfa 48, Wiesbaden: Otto Harrassowitz. ISBN 978-3-447-03426-5.

• Tekin, Talat (2010). Orhon Yazıtları, 4. basım, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. ISBN 975-16-0065-0.

• Tekin, Talat (2004). Irk Bitig Eski Uygurca Fal Kitabı. Ankara: Öncü Kitap. ISBN 975-7447-11-0.