İçeriğe atla

فم

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: قم, ق. م.

Arapça

[düzenle]

Köken

[düzenle]
Ana Semitik dili *pay- sözcüğünden devralındı. İbranice פֶּה‎, Aramice פּוּמָא‎ ile soydaştır.

Söyleniş

[düzenle]

فَمٌّ (femmüne (tamlanan hâli فُو() veya فَم (fem), çoğul أَفْوَاه(ʾefvāh), dişil فَمَان(femān) veya فَمَوَان(femevān) veya فَمَيَان(femeyān))

  1. ağızlık (puro veya sigara), sigara tutamacı
  2. delik, havalandırma
  3. (anatomi) ağız
    • M.S. 609–632, Kur'an, 9:32
      يُرِيدُونَ أَن يُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ – Allah'ın nurunu ağızlarıyla söndürmek istiyorlar, Allah da râzı olmuyor. Fakat kâfirler istemeseler de Allah nurunu tamamlamayı diliyor.
    • M.S. 609–632, Kur'an, 13:14
      وَالَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِهِ لَا يَسْتَجِيبُونَ لَهُم بِشَيْءٍ إِلَّا كَبَاسِطِ كَفَّيْهِ إِلَى الْمَاءِ لِيَبْلُغَ فَاهُ وَمَا هُوَ بِبَالِغِهِ – Hakikî dua O'nadır. O'nun dışında yalvarıp durdukları ise onlara hiçbir şeyle cevap veremez. Onlar olsa olsa ağzına su gelsin diye iki avucunu açana benzer ki, o, ona gelmez. Kâfirlerin duası hep bir sapıklık içindedir.
  4. (coğrafya) ağız (bir nehrin)
    آلَة الْفَم(ʔālat al-fam, üflemeli çalgı)

Çekimleme

[düzenle]

Türetilmiş kavramlar

[düzenle]

Türevleri

[düzenle]

Farsça

[düzenle]

Köken

[düzenle]
Arapça فَمّْ(femm)

فم (alfabe çevirisi gerekiyor)

  1. (anatomi) ağız