عند

Arapça

Köken

ع ن ن‎ (ʿ-n-n) veya ع ي ن‎ (ʿ-y-n) izlemek, temaşa etmek mânâsındaki kaynaşması.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ʕin.da/

• Ses

  (dosya)

İlgeç

عِنْدَ (ʿinde)

1. birinin katında
   • M.S. 609–632, Kur'an, 24:15
     

Arapça « إِذْ تَلَقَّوْنَهُ بِأَلْسِنَتِكُمْ وَتَقُولُونَ بِأَفْوَاهِكُم مَّا لَيْسَ لَكُم بِهِ عِلْمٌ وَتَحْسَبُونَهُ هَيِّنًا وَهُوَ عِنْدَ ٱللَّهِ عَظِيمٌ »	(Türkçe) « Hani o iftirayı dilden dile dolaştırıyor; hakkında hiçbir bilginiz olmayan şeyleri ağzınıza alıp söylüyor ve bunu enemmiyetsiz bir iş zannediyordinuz. Halbuki bu, Allah katında büyük bir günahtır. »
(Kur'an, Nur Sûresi (24):15)

1. evinde, ile, yakın
2. sahip olma
   • M.S. 609–632, Kur'an, 6:148
     قُلْ هَلْ عِنْدَكُم مِنْ عِلْمٍ فَتُخْرِجُوهُ لَنَا
3. zamanda

   جِئْتُكَ عِنْدَ شُرُوقِ الشَّمْسِ — Sana Güneş doğuşunda geldim.

Çekimleme

    Çekimlemiş biçimler

asıl biçim					عِنْدَ (ʿinde)
kişi adılları- biçimler dâhil	tekil		ikil	çoğul
	eril	dişil	genel	eril	dişil
birinci kişi	عِنْدِي‎ (ʿindī)			عِنْدَنَا‎ (ʿindenā)
ikinci kişi	عِنْدَكَ‎ (ʿindeke)	عِنْدَكِ‎ (ʿindeki)	عِنْدَكُمَا‎ (ʿindekümā)	عِنْدَكُمْ‎ (ʿindeküm)	عِنْدَكُنَّ‎ (ʿindekünne)
üçüncü kişi	عِنْدَهُ‎ (ʿindehü)	عِنْدَهَا‎ (ʿindehā)	عِنْدَهُمَا‎ (ʿindehümā)	عِنْدَهُمْ‎ (ʿindehüm)	عِنْدَهُنَّ‎ (ʿindehünne)

Eş anlamlılar

• لَدَى‎ (ledā) ،لَدُنْ‎ (ledün)

Türetilmiş kavramlar

• عِنْدَئِذٍ‎ (ʿindeʾiẕin) ،عِنْدَمَا‎ (ʿindemā)