سبیل

Ayrıca bakınız: سبيل

Osmanlı Türkçesi

Köken

Arapça سَبِيل‎ (sebīl).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /se.ˈbiːl/
• Kafiyeler: -iːl

Ad

سبیل (sebîl)

1. sebil
2. yol

Çekimleme

سبیل‎ (sebîl) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	سبیل‎ sebîl	سبیللر‎ sebîller
belirtme	سبیلی‎ sebîli	سبیللری‎ sebîlleri
yönelme	سبیله‎ sebîle	سبیللره‎ sebîllere
bulunma	سبیلده‎ sebîlde	سبیللرده‎ sebîllerde
ayrılma	سبیلدن‎ sebîlden	سبیللردن‎ sebîllerden
tamlayan	سبیلڭ‎ sebîlin	سبیللرڭ‎ sebîllerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	سبیلم‎ sebîlim	سبیللرم‎ sebîllerim
2. tekil (senin)	سبیلڭ‎ sebîlin	سبیللرڭ‎ sebîllerin
3. tekil (onun)	سبیلی‎ sebîli	سبیللری‎ sebîlleri
1. çoğul (bizim)	سبیلمز‎ sebîlimiz	سبیللرمز‎ sebîllerimiz
2. çoğul (sizin)	سبیلڭز‎ sebîliniz	سبیللرڭز‎ sebîlleriniz
3. çoğul (onların)	سبیلی‎ sebîli سبیللری‎ sebîlleri

Sözcük birliktelikleri

• (yol): فی سبيل الله‎

Uğradığı değişimler

• Türkçe: sebil