بهیره
Osmanlı Türkçesi[değiştir]
Köken[değiştir]
Arapça بَهِيرَة (behīra) sözcüğünden alıntıdır.
Ön ad[değiştir]
بهیره (behîre)
Çekimleme[değiştir]
بهیره (behîre) adının çekimi
| tekil | çoğul | |
|---|---|---|
| yalın | بهیره behîre |
بهیرهلر behîreler |
| belirtme | بهیرهیی behîreyi |
بهیرهلری behîreleri |
| yönelme | بهیرهیه behîreye |
بهیرهلره behîrelere |
| bulunma | بهیرهده behîrede |
بهیرهلرده behîrelerde |
| ayrılma | بهیرهدن behîreden |
بهیرهلردن behîrelerden |
| tamlayan | بهیرهنڭ behîrenin |
بهیرهلرڭ behîrelerin |
| iyelik | ||
| tekil | çoğul | |
| 1. tekil (benim) | بهیرهم behîrem |
بهیرهلرم behîrelerim |
| 2. tekil (senin) | بهیرهڭ behîren |
بهیرهلرڭ behîrelerin |
| 3. tekil (onun) | بهیرهسی behîresi |
بهیرهلری behîreleri |
| 1. çoğul (bizim) | بهیرهمز behîremiz |
بهیرهلرمز behîrelerimiz |
| 2. çoğul (sizin) | بهیرهڭز behîreniz |
بهیرهلرڭز behîreleriniz |
| 3. çoğul (onların) | بهیرهسی behîresi بهیرهلری behîreleri | |