اجازت

Ayrıca bakınız: إجازة

Osmanlı Türkçesi

Köken

Arapça إِجَازَة‎ (ʾicāze).

Ad

اجازت (icâzet)

1. izin, ruhsat, müsaade
2. icazetname

Çekimleme

اجازت‎ (icâzet) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	اجازت‎ icâzet	اجازتلر‎ icâzetler
belirtme	اجازتی‎ icâzeti	اجازتلری‎ icâzetleri
yönelme	اجازته‎ icâzete	اجازتلره‎ icâzetlere
bulunma	اجازتده‎ icâzette	اجازتلرده‎ icâzetlerde
ayrılma	اجازتدن‎ icâzetten	اجازتلردن‎ icâzetlerden
tamlayan	اجازتڭ‎ icâzetin	اجازتلرڭ‎ icâzetlerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	اجازتم‎ icâzetim	اجازتلرم‎ icâzetlerim
2. tekil (senin)	اجازتڭ‎ icâzetin	اجازتلرڭ‎ icâzetlerin
3. tekil (onun)	اجازتی‎ icâzeti	اجازتلری‎ icâzetleri
1. çoğul (bizim)	اجازتمز‎ icâzetimiz	اجازتلرمز‎ icâzetlerimiz
2. çoğul (sizin)	اجازتڭز‎ icâzetiniz	اجازتلرڭز‎ icâzetleriniz
3. çoğul (onların)	اجازتی‎ icâzeti اجازتلری‎ icâzetleri

Uğradığı değişimler

• Türkçe: icazet