أولم

Arapça

Eylem

أولم (أُولِمُ) (IV)

1. آلَمَ‎ (ʾāleme) sözcüğünün birinci şahıs tekil non-past etken bildirme kipi çekimi

Eylem

أولم (أُولِمَ) (IV)

1. آلَمَ‎ (ʾāleme) sözcüğünün birinci şahıs tekil non-past etken dilek çekimi
2. آلَمَ‎ (ʾāleme) sözcüğünün üçüncü şahıs eril tekil geçmiş zaman edilgen çekimi

Eylem

أولم (أُولِمْ) (IV)

1. آلَمَ‎ (ʾāleme) sözcüğünün birinci şahıs tekil non-past etken jussive çekimi

Eylem

أولم (أُولَمُ) (IV)

1. آلَمَ‎ (ʾāleme) sözcüğünün birinci şahıs tekil non-past edilgen bildirme kipi çekimi

Eylem

أولم (أُولَمَ) (IV)

1. آلَمَ‎ (ʾāleme) sözcüğünün birinci şahıs tekil non-past edilgen dilek çekimi

Eylem

أولم (أُولَمْ) (IV)

1. آلَمَ‎ (ʾāleme) sözcüğünün birinci şahıs tekil non-past edilgen jussive çekimi

İfade

أولم (أَوَلَمْ)

1. (geçmiş zamanda olumsuzluk): yoksa … mı/mi/mu/mü? (olumsuzluk edatı sorusu)
   • M.S. 609–632, Kur'an, 67:19
     أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ إِلَى ٱلطَّيۡرِ فَوۡقَهُمۡ صَٰٓفَّٰتٖ وَيَقۡبِضۡنَۚ مَا يُمۡسِكُهُنَّ إِلَّا ٱلرَّحۡمَٰنُۚ إِنَّهُۥ بِكُلِّ شَيۡءِۭ بَصِيرٌ. – Yoksa üstlerinde kanatlarını açıp yumarak uçan kuşları görmüyorlar mı? Onları Rahmân'dan başkası tutmuyor. Doğrusu O, her şeyi görmektedir.

Köken

أَ‎ (ʾe) + وَلَمْ‎ (velem)

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /a.wa.lam/