ρεμάλι

Yunanca

Köken

Osmanlı Türkçesi رمال‎ (remmal) sözcüğünden nakledildi.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ɾɛˈma.li/
• Heceleme: ρε‧μά‧λι

Ad

ρεμάλι (remáli) n (çoğulu ρεμάλια)

1. hayta, işi gücü olmayan, bir baltaya sap olamamış kimse; serseri, berduş, başıboş

Çekimleme

ρεμάλι (remáli) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	ρεμάλι (remáli)	ρεμάλια (remália)
tamlayan	ρεμαλιού (remalioú)	ρεμαλιών (remalión)
belirtme	ρεμάλι (remáli)	ρεμάλια (remália)
seslenme	ρεμάλι (remáli)	ρεμάλια (remália)