İçeriğe atla

şehvet

Vikisözlük sitesinden

Türkçe

[düzenle]

şehvet (belirtme hâli şehveti, çoğulu şehvetler)

  1. (cinsellik) cinsel istek, kösnü
Düşman zabitinin gözlerinde şehvet arzuları yandı. - R. Enis
  1. (mecaz) (cinsellik) aşırı istek, arzu, tutku
Her sabah masamıza yeni bir şehvetle geçtik. - H. Taner

Söyleniş

[düzenle]
  • IPA(anahtar): ʃehˈvet, (çoğulu) ʃehvetˈleɾ
  • Heceleme: şeh‧vet

Köken

[düzenle]
Arapça شهوة (/ʃehva(tun)/)

Deyimler

[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]

Çeviriler

[düzenle]

Türetilmiş kavramlar

[düzenle]
şehvetçe, şehvetçi, şehvetçik, şehvetken, şehvetle, şehvetli, şehvetse, şehvetsiz