ümmet

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi اُمَّت‎, o da Arapça أُمَّة‎ (ʾümme)

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ymˈmɛt/
• Heceleme: üm‧met

Ad

ümmet (belirtme hâli ümmeti, çoğulu ümmetler)

1. (İslâm) Bir peygambere inanıp yaptıklarını ve söylediklerini uygulayarak çevresinde toplananların tümü

Üst kavramlar

• insanlık

Alt kavramlar

• Ümmet-i Mûsâ, Ümmet-i Îsâ, Ümmet-i Muhammed, (mecaz) ümmet-i merhûme

Deyimler

• hangi peygambere ümmet olacağını şaşırmak

Türetilmiş kavramlar

• ümmetçe, ümmetçi, ümmetçik, ümmetken, ümmetle, ümmetli, ümmetse, ümmetsi, ümmetsiz

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: Nation (de) d, Umma (de) d, Ummah (de) d
• Arapça: أُمَّة‎ (ar) d (ʾümme)
• İngilizce: nation (en), umma (en), ummah (en)
• Osmanlı Türkçesi: اُمَّت‎ (ota)

Ek okumalar

• Vikipedi'de ümmet

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "ümmet" maddesi