اُمَّت
Osmanlı Türkçesi
[değiştir]Köken
[değiştir]Söyleniş
[değiştir]Ad
[değiştir]اُمَّت (أُمَّتْلَر)
- (İslâm) ümmet
Çekimleme
[değiştir]اُمَّت (ümmet) adının çekimi
| tekil | çoğul | |
|---|---|---|
| yalın | اُمَّت ümmet |
اُمَّتلر ümmetler |
| belirtme | اُمَّتی ümmeti |
اُمَّتلری ümmetleri |
| yönelme | اُمَّته ümmete |
اُمَّتلره ümmetlere |
| bulunma | اُمَّتده ümmette |
اُمَّتلرده ümmetlerde |
| ayrılma | اُمَّتدن ümmetten |
اُمَّتلردن ümmetlerden |
| tamlayan | اُمَّتڭ ümmetin |
اُمَّتلرڭ ümmetlerin |
| iyelik | ||
| tekil | çoğul | |
| 1. tekil (benim) | اُمَّتم ümmetim |
اُمَّتلرم ümmetlerim |
| 2. tekil (senin) | اُمَّتڭ ümmetin |
اُمَّتلرڭ ümmetlerin |
| 3. tekil (onun) | اُمَّتی ümmeti |
اُمَّتلری ümmetleri |
| 1. çoğul (bizim) | اُمَّتمز ümmetimiz |
اُمَّتلرمز ümmetlerimiz |
| 2. çoğul (sizin) | اُمَّتڭز ümmetiniz |
اُمَّتلرڭز ümmetleriniz |
| 3. çoğul (onların) | اُمَّتی ümmeti اُمَّتلری ümmetleri | |