ören

Ayrıca bakınız: Ören, oren

Türkçe

Söyleniş

• Heceleme: ö‧ren

Ad

ören (belirtme hâli öreni, çoğulu örenler)

1. kalıntı

Çekimleme

ören adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		ören	örenler
belirtme		öreni	örenleri
yönelme		örene	örenlere
bulunma		örende	örenlerde
ayrılma		örenden	örenlerden
tamlayan		örenin	örenlerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	örenim	örenlerim
	belirtme	örenimi	örenlerimi
	yönelme	örenime	örenlerime
	bulunma	örenimde	örenlerimde
	ayrılma	örenimden	örenlerimden
	tamlayan	örenimin	örenlerimin
2. tekil	yalın	örenin	örenlerin
	belirtme	örenini	örenlerini
	yönelme	örenine	örenlerine
	bulunma	öreninde	örenlerinde
	ayrılma	öreninden	örenlerinden
	tamlayan	öreninin	örenlerinin
3. tekil	yalın	öreni	örenleri
	belirtme	örenini	örenlerini
	yönelme	örenine	örenlerine
	bulunma	öreninde	örenlerinde
	ayrılma	öreninden	örenlerinden
	tamlayan	öreninin	örenlerinin
1. çoğul	yalın	örenimiz	örenlerimiz
	belirtme	örenimizi	örenlerimizi
	yönelme	örenimize	örenlerimize
	bulunma	örenimizde	örenlerimizde
	ayrılma	örenimizden	örenlerimizden
	tamlayan	örenimizin	örenlerimizin
2. çoğul	yalın	öreniniz	örenleriniz
	belirtme	öreninizi	örenlerinizi
	yönelme	öreninize	örenlerinize
	bulunma	öreninizde	örenlerinizde
	ayrılma	öreninizden	örenlerinizden
	tamlayan	öreninizin	örenlerinizin
3. çoğul	yalın	öreni	örenleri
	belirtme	örenini	örenlerini
	yönelme	örenine	örenlerine
	bulunma	öreninde	örenlerinde
	ayrılma	öreninden	örenlerinden
	tamlayan	öreninin	örenlerinin

Çeviriler

kalıntı

• İbranice: חורבה‎ (he) (khurba)

Ortaç

ören

1. örmek sözcüğünün geniş zaman ortaç çekimi

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "ören" maddesi