örücü

Türkçe

Ad

örücü (belirtme hâli örücüyü, çoğulu örücüler)

[1] Örme işi yapan kimse

[2] Kumaş veya örgülerdeki yırtıkları, delikleri onaran kimse veya bu işlerin yapıldığı yer

[3] Duvar yapan veya onaran kimse, yapı ustası

[4] (halk ağzı) Mimar

[5] (halk ağzı) Yapı ustası

Köken

> ör- + -ücü

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "örücü" maddesi