çelebi

Ayrıca bakınız: Çelebi

Türkçe

Ön ad

çelebi (karşılaştırma daha çelebi, üstünlük en çelebi)

1. Efendi, kibar, görgülü ve ince kişi.
2. (') Bektaşi ve Mevlevî pirlerinin en büyüklerine verilen unvan.
3. (') Hristiyan tüccar.

Köken

"çeleb/çalap" (yüce kişi, tanrı)

1. Arapça
2. "celep" (tedarikçi) <--- Arapça "callab"
3. Çelibi> Çelebi geçişiyle; Çel-i/-e ekle göçüşmesiz geçişin metatezinin çelişkisini gidermek için Vilayet Name'deki tanımıyla Çile-Hane' den yola çıkıp Çil-e> Çel-i göçüsmesi ele alınıp ikileme varılabilir.

Eş anlamlılar

1. efendi, kibar, görgülü

Atasözleri

Koyunun bulunmadığı yerde keçiye Abdurrahman Çelebi derler

Koyunun olmadığı yerde keçiye Abdurrahman Çelebi derler

Kaynakça

• Nişanyan Sözlük'te: çelebi maddesi
• Türk Dil Kurumuna göre "çelebi" maddesi