zamir
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi ضمير, Arapça ضَمِيْر (ḍamiyr).
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
zamir (belirtme hâli zamiri, çoğulu zamirler)
- (dil bilimi) belirsizlik, dönüşlülük, işaret, sual ve şahıs kavramları vererek varlıkların yerini tutan kelime
- eş anlamlısı: adıl
- (felsefe) içyüz
Çekimleme[değiştir]
zamir adının çekimi
Üst kavramlar[değiştir]
- (dil biliminde bir söz türü): kelime türü
Yan kavramlar[değiştir]
Alt kavramlar[değiştir]
dil biliminde bir söz türü
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
dil biliminde bir söz türü
|
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "zamir" maddesi
Ek okumalar[değiştir]
- Vikipedi'de zamir
Kırım Tatarcası[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
- Heceleme: za‧mir
Ad[değiştir]
zamir
- (dil bilimi) zamir
Zazaca[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
- Heceleme: za‧mir
Ad[değiştir]
zamir
- (dil bilimi) zamir
Kategori:
- Osmanlı Türkçesi kökenli Türkçe sözcükler
- Türkçe 2 heceli sözcükler
- Türkçe IPA okunuşu olan sözcükler
- Türkçe sözcükler
- Türkçe adlar
- Türkçede dil bilimi
- Türkçede felsefe
- Kırım Tatarca 2 heceli sözcükler
- Kırım Tatarca sözcükler
- Kırım Tatarca adlar
- Kırım Tatarcada dil bilimi
- Zazaca 2 heceli sözcükler
- Zazaca sözcükler
- Zazaca adlar
- Zazacada dil bilimi