yalancı

Vikisözlük sitesinden

Türkçe[değiştir]

Köken[değiştir]

Osmanlı Türkçesi یلانجی‎ sözcüğünden (yalan + -cı).

Söyleniş[değiştir]

  • IPA(anahtar): [jɑ.lɑn.ˈd͡ʒɯ]
  • Heceleme: ya‧lan‧cı

[değiştir]

yalancı (belirtme hâli yalancıyı, çoğulu yalancılar), sahiplik şekli yalancı -sı

  1. (ahlâk) yalan söylemeyi huy edinmiş olan kişi

Çekimleme[değiştir]

Zıt anlamlılar[değiştir]

Atasözleri[değiştir]

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

Türevleri[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Ön ad[değiştir]

yalancı (karşılaştırma daha yalancı, üstünlük en yalancı)

  1. (ahlâk) gerçek olmayan, gerçeğe benzetilmiş
    Fakat ben bu yalancı neş'eye inanıyordum. — R. N. Güntekin

Deyimler[değiştir]

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]