edinmek

Vikisözlük sitesinden

Türkçe[değiştir]

Köken[değiştir]

Osmanlı Türkçesi ایدنمك‎ sözcüğünden devralındı, ایدینمك(edinmek) (edinme + -k).

Söyleniş[değiştir]

  • IPA(anahtar): /e.din.ˈmec/
  • Heceleme: e‧din‧mek

Eylem[değiştir]

edinmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi edinir)

  1. kendini bir şeye sahip kılmak, kendine sağlamak
    Başlangıçta ücretini düşük tutup el mahareti edindi. — İ. O. Anar

Çekimleme[değiştir]

Eş anlamlılar[değiştir]

Zıt anlamlılar[değiştir]

Alt kavramlar[değiştir]

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Türkmence[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: e‧din‧mek

Eylem[değiştir]

edinmek

  1. edinmek, temin etmek
  2. hazırlamak, yapmak

Kaynakça[değiştir]

  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.