doğrucu

Vikisözlük sitesinden

Türkçe[değiştir]

[değiştir]

doğrucu (belirtme hâli doğrucuyu, çoğulu doğrucular)

[1] Her şeyin doğrusunu söylemeyi huy edinmiş olan (kimse)

Söyleniş[değiştir]

IPA(anahtar): do‿ɾuˈd͡ʒu, do‿ɾud͡ʒuˈlaɾ

Heceleme[değiştir]

Heceleme: doğ‧ru‧cu

Karşıt anlamlılar[değiştir]

[1] yalancı

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

[1] doğrucucuk, doğruculu, doğruculuk, doğrucusuz, doğrucuyken, doğrucuyla, doğrucuysa

Köken[değiştir]

doğru + -cu

Kaynakça[değiştir]