inan

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: inandık

Türkçe[değiştir]

[değiştir]

inan (belirtme hâli inanı, çoğulu inanlar) nı

  1. inanmak işi
  2. bir kişi veya şeyin doğruluğunu, büyüklüğünü ve gücünü sarsılmaz bir duygu ile benimseme
    Kendi paylarına düşen fedakârlığı, devlet, millet uğrunda inanla, güvenle, umutla bir daha tazeliyorlardı. - R. E. Ünaydın
  3. (din) Tanrı'ya duyulan sınırsız inanış, iman, itikat

Çekimleme[değiştir]

Sözcük birliktelikleri[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Eylem[değiştir]

inan

  1. İnanmak fiilinin emir kipi ikinci tekil kişi olumlu çekimi
    Bana inan!

Çağatayca[değiştir]

[değiştir]

  1. (devegiller) maya

Gagavuzca[değiştir]

Köken[değiştir]

Arapça

[değiştir]

inan

  1. inan

Deyimler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Tetum dili[değiştir]

[değiştir]

inan

  1. (aile) anne, ana, valide

Zazaca[değiştir]

Adıl[değiştir]

inan

  1. onlar