inan
Ayrıca bakınız: inandık |
Türkçe[değiştir]
Ad[değiştir]
inan (belirtme hâli inanı, çoğulu inanlar) nı
- inanmak işi
- bir kişi veya şeyin doğruluğunu, büyüklüğünü ve gücünü sarsılmaz bir duygu ile benimseme
- Kendi paylarına düşen fedakârlığı, devlet, millet uğrunda inanla, güvenle, umutla bir daha tazeliyorlardı. - R. E. Ünaydın
- (din) Tanrı'ya duyulan sınırsız inanış, iman, itikat
Çekimleme[değiştir]
inan adının çekimi
Sözcük birliktelikleri[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "inan" maddesi
Eylem[değiştir]
inan
Çağatayca[değiştir]
Ad[değiştir]
- (devegiller) maya
Gagavuzca[değiştir]
Köken[değiştir]
Ad[değiştir]
inan
- inan
Deyimler[değiştir]
Kaynakça[değiştir]
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki
Tetum dili[değiştir]
Ad[değiştir]
inan
Zazaca[değiştir]
Adıl[değiştir]
inan