hukukçu

Vikisözlük sitesinden

Türkçe[değiştir]

Köken[değiştir]

Osmanlı Türkçesi حقوقجو(hukuk + -çu).

Söyleniş[değiştir]

  • IPA(anahtar): /hu.cuc.ˈt͡ʃu/
  • Heceleme: huk‧uk‧çu

[değiştir]

hukukçu (belirtme hâli hukukçuyu, çoğulu hukukçular), sahiplik şekli hukukçu -su

  1. (hukuk, meslekler) hukuku meslek edinen, hukukla uğraşan kimse
    eş anlamlısı: tüzeci (çok ender)
    Görsün bir hukukçuyu başından savmak kolay mı imiş! — M. Ş. Esendal

Çekimleme[değiştir]

Üst kavramlar[değiştir]

Alt kavramlar[değiştir]

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Ek okumalar[değiştir]