belagat
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi بلاغت, o da Arapça بَلاغَة (belāġa).
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
belagat (belirtme hâli belagatı, çoğulu belagatlar)
- iyi konuşma, sözle inandırma kabiliyeti
- Gülünç olduğu kadar hazin bir belagati varmış. — Halit Fahri Ozansoy
- (bilgi, edebiyat) söz sanatlarını inceleyen bilgi dalı
- (edebiyat) Konuyu bütün yönleriyle kavrayarak hiçbir yanlış ve eksik anlayışa yer bırakmayan, yorum gerektirmeyen, yapmacıktan uzak, düzgün anlatma sanatı
- Hakikati ifade için yazıdan ziyade resmin belagatine müracaat daha doğru olacak. — Sermet Muhtar Alus
- (mecaz) Bir şeyde gizli olan derin mânâ
- Sükûtun belagati
Çekimleme[değiştir]
belagat adının çekimi
Eş anlamlılar[değiştir]
- (bilgi, edebiyat): retorik
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
bilgi, edebiyat; güzel ve etkili konuşma sanatı
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "belagat" maddesi
Ek okumalar[değiştir]
- Vikipedi'de belagat