ölçün
Türkçe[değiştir]
Ad[değiştir]
ölçün (belirtme hâli ölçünü, çoğulu ölçünler)
- [1] ölçü kelimesinin ikinci tekil sahiplik eki almış hâli
Söyleniş[değiştir]
Heceleme[değiştir]
- Heceleme: öl‧çün
Köken[değiştir]
ölçün (belirtme hâli ölçünü, çoğulu ölçünler)
Ad[değiştir]
ölçün (belirtme hâli ölçünü, çoğulu ölçünler)
- [1] Yetkili bir kurumca, nitelik, nicelik, ağırlık, değer v.b. için tespit edilmiş ayırıcı ve belirleyici ölçü.
- [2] (fizik, kimya) Ölçme, karşılaştırmayı yapmaya yarayan nesne
Söyleniş[değiştir]
Heceleme[değiştir]
- Heceleme: öl‧çün
Eş anlamlılar[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
standart — bakınız standart
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Kaynakça[değiştir]
- Sinanoğlu, Oktay (1978). Fiziksel Kimya Terimleri Sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
- BSTS Uygulayım Terimleri Sözlüğü 1980
Ön ad[değiştir]
ölçün (karşılaştırma daha ölçün, üstünlük en ölçün)
- [1] Standart
Söyleniş[değiştir]
Heceleme[değiştir]
- Heceleme: öl‧çün
Çeviriler[değiştir]
standart — bakınız standart
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumu (2006). "Güncel Türkçe Sözlük: ölçün" (Türkçe). Ankara: Türk Dil Kurumu Başkanlığı. (Erişim tarihi: 25 Şubat 2015)